Alice Nine - Niji No Yuki

Niji no Yuki - Gökkuşağı Karı

İkimizin ayak izleri
Düşmeye devam eden beyazlığın altında kayboluyor
Asla erimeyen anılarım
Bir kere daha yavaşça omuzlarıma düşüyor

Zayıf iç geçirişin ve sıcaklığın kayboluyor
Aynı şekilde sıcaklık da uzaklaşıyor
Duygularım buz tutmaya başlasa da, hafiflemiş hissediyorum

Üzüntünü saklıyormuş gibi gösterdiğin o gülümseme acı vericiydi
Ve nazik yalanlarımızı görmezden gelerek ellerimizi ayırdık

Seninle buluşmak istiyorum
Sadece anılarımda olsa bile,
Karın içinde renklenmeden önce,
Kenetlenmiş parmak izlerinde bıraktığın sıcaklık kaybolmuyor
Bunu yerini doldurabilecek hiçbir şey yok
Eriyen gözyaşlarım gökkuşağında silinip gidiyor

Ay uyuyakaldığında, sabah,
Yansıyan gümüş renkli kar,
Değişmeye devam ediyor,
Soğuk yalnızlık ve hatta aşk için can attığım o günler

Bir daha asla açmayacak olan çiçekleri bekliyorum
Harekete geçmek için duraksamış zamanı bile kontrol edemiyorum
Ne kadar geriye koşarsam koşayım
O gün beklediğin yere,
Önemli değil,
Şimdiki ben silinsem bile.

Seninle buluşmak istiyorum
Sadece anılarımda olsa bile
Karın içinde renklenmeden önce,
Kenetlenmiş parmak izlerinde bıraktığın sıcaklık rengini kaybedemiyor
Bu çürümüş sesle, tek başıma şarkı söylüyorum

Sen,
Sen...
Sen artık yoksun
Bu saf, beyaz dünyada
Birer birer adımlar atarak
Gökkuşağındaki karı değiştir