Kagrra, - Kikan

Kikan - Şeytanın Dönüşü

Zaman geldi, rüzgarı dağıt, dünyayı erit, hiçliğe çevir
Küle bulanmış bozuk ruhunu ortaya çıkar
Eğer ruhunu, açıp solan beyaz krizantemlere emanet edersen,
Eğer uçup gidebilirsen…

Cehenneme giden yoldaki tabelayı hatırla
Nehirdeki kayaların sesini dahi duyabilirsin.
Acı ve gözyaşlarımız akan ve silinip giden bir dere gibiydi
Sana nazikçe dokunmanın nasıl olduğunu unutmuşum, sana takılıp kalmanın…

Kalbin bu sonsuz boşlukta nasıl bu kadar sakin olabiliyor
Düşüncelerini oymayı kes ve nazikçe gözlerini kapat

Büyük ve ahlaksız yer, karanlık çamurlu ve durgun gök
Yaşam bizi sessiz kılıp dünyayı yok etse bile
Eğer ellerini tozla kaplanmış zeki şeytana uzatabilirsen,
Eğer onu yakalayabilirsen…

Cennete çıkan merdivende bana rehberlik et
Bulutları aralayan o kapıda
Bu his ve harika gibi gözüken bu feryat, yaralıyor ve yaralanıyor.
Sana nazikçe dokunmanın nasıl bir his olduğunu unutmuşum, sana takılıp kalmanın…

Kalbim bu sonsuz boşlukta nasıl bu kadar sakin olabiliyor.
Düşüncelerimi oymayı kes ve nazikçe gözlerimi kapat.

Ah, sesler uzaktan bir yerden fısıldıyorlar
Ah, insanlar ilkel günahlarından kaçamıyorlar

Pişmanlıklarının hiçbir anlamı yok, hepsi boşuna
Eğlenceyi ve zevki terkedin, sonsuz taşıp giden acıyı kucaklayın.

Kalbin bu sonsuz boşlukta nasıl bu kadar sakin olabiliyor
Düşüncelerini oymayı kes ve nazikçe gözlerini kapat
Merhametin kamçılarıyla Tanrılar, lütfen bizi kurtarın
Hiç değişmeyen, parlak varlığımızdan

Zaman geldi, rüzgarı dağıt, dünyayı erit, hiçliğe çevir.
Küle bulanmış, bozuk ruhunu bırak gitsin.